Metody i wskazówki dotyczące inwestowania w wartość akcji

Przewodnik po inwestowaniu w wartość

Od czasu publikacji „Inteligentnego inwestora” Benjamina Grahama to, co powszechnie znane jest jako „inwestowanie wartościowe”, stało się jedną z najbardziej szanowanych i powszechnie stosowanych metod doboru akcji. Słynny inwestor Warren Buffet, choć w rzeczywistości stosuje mieszankę zasad inwestowania w rozwój i inwestowania w wartość, publicznie przypisywał wiele ze swojego niezrównanego sukcesu w świecie inwestycyjnym podążaniu za podstawowymi radami Grahama w zakresie oceny i wyboru akcji do swojego portfela.

Jednakże, ponieważ rynki zmieniły się przez ponad pół wieku, tak samo inwestowanie w wartość. Z biegiem lat oryginalna strategia inwestowania w wartość Grahama była dostosowywana, dostosowywana i rozszerzana na różne sposoby przez inwestorów i analityków rynku, mających na celu poprawę skuteczności podejścia do inwestowania w wartość dla inwestorów. Nawet sam Graham opracował dodatkowe mierniki i formuły mające na celu dokładniejsze określenie prawdziwej wartości akcji.

Inwestowanie w wartość a inwestowanie we wzrost

Zanim przejdziemy do przeglądu tradycyjnego inwestowania w wartość, a następnie przyjrzymy się niektórym nowszym, alternatywnym strategiom inwestowania w wartość, ważne jest, aby pamiętać, że „inwestowanie w wartość” i „inwestowanie w wzrost” nie są dwoma sprzecznymi lub wzajemnie wykluczającymi się podejściami do wybierania akcji.

Podstawowa idea inwestowania w wartość – wybieranie obecnie niedowartościowanych akcji, których wartość w przyszłości spodziewasz się wzrosnąć – jest z pewnością skoncentrowana na oczekiwanym wzroście.

Różnice między strategiami inwestowania wartościowego a strategiami inwestowania we wzrost wydają się być bardziej kwestią podkreślenia różnych wskaźników finansowych (i do pewnego stopnia różnicy w tolerancji ryzyka, przy czym inwestorzy we wzrost zazwyczaj są gotowi zaakceptować wyższy poziom ryzyka). Ostatecznie inwestowanie wartościowe, inwestowanie we wzrost lub inne podstawowe podejście do wyceny akcji ma ten sam cel końcowy: wybór akcji, które zapewnią inwestorowi najlepszy możliwy zwrot z inwestycji.

Podstawy tradycyjnego inwestowania w wartość

Ben Graham jest okrzyknięty „ojcem” inwestowania wartości.

W „Inteligentnym inwestorze” Graham zaproponował i wyjaśnił metodę badania akcji, którą opracował, aby pomóc nawet najbardziej niedoświadczonym inwestorom w wyborze portfela akcji. W rzeczywistości jest to jedna z głównych zalet podejścia Grahama do inwestowania w wartość – fakt, że nie jest ono zbyt skomplikowane ani skomplikowane, a zatem może być łatwo wykorzystane przez przeciętnego inwestora.

Jak w przypadku każdego rodzaju strategii inwestycyjnej, strategia inwestowania wartości Grahama obejmuje kilka podstawowych koncepcji, które leżą u podstaw lub tworzą podstawę lub podstawę strategii. Dla Grahama kluczową koncepcją była rzeczywista wartość – a konkretnie rzeczywista wartość firmy lub jej akcji. Istotą inwestowania wartościowego jest użycie metody analizy akcji w celu określenia rzeczywistej wartości akcji, z myślą o kupowaniu akcji, których aktualna cena akcji jest poniżej ich rzeczywistej wartości lub wartości.

Inwestorzy wartości zasadniczo stosują tę samą logikę, co ostrożni kupujący, szukając akcji, które są „dobrym zakupem”, które sprzedają za cenę niższą niż rzeczywista wartość, którą reprezentują. Inwestor wartościowy wyszukuje i chwyta to, co określa jako niedowartościowane akcje, wierząc, że rynek ostatecznie „skoryguje” cenę akcji do wyższego poziomu, który dokładniej odzwierciedla jego prawdziwą wartość.

Podstawowe podejście Grahama do inwestowania w wartość

Podejście Grahama do inwestowania w wartość było nastawione na opracowanie prostego procesu przeglądu akcji, który przeciętny inwestor mógłby z łatwością wykorzystać.

Ogólnie rzecz biorąc, udało mu się zachować dość prostotę, ale z drugiej strony klasyczne inwestowanie wartościowe jest nieco bardziej zaangażowane niż tylko często powtarzany refren „Kupuj akcje ze stosunkiem ceny do wartości księgowej (P/B) mniej niż 1.0”.

Wytyczne dotyczące wskaźnika P/B dotyczące identyfikacji niedowartościowanych akcji są w rzeczywistości tylko jednym z wielu kryteriów, które Graham zastosował, aby pomóc mu zidentyfikować niedowartościowane akcje. Wśród miłośników inwestowania w wartość istnieje pewien argument, czy należy użyć 10-punktowej listy kontrolnej kryteriów stworzonej przez Grahama, dłuższej 17-punktowej listy kontrolnej, będącej destylacją jednej z list kryteriów, która zwykle pojawia się w formie cztero-punktowej listy kontrolnej. lub pięciopunktowa lista kontrolna lub jedna lub druga z kilku jednokryterialnych metod doboru akcji, za którymi również opowiadał się Graham.

Próbując uniknąć jak największego zamieszania, przedstawimy tutaj główne kryteria, które sam Graham uważał za najważniejsze w identyfikowaniu akcji o dobrej wartości, tj. takich, których wartość rzeczywista jest większa niż ich cena rynkowa.

1) Wartość akcji powinna mieć wskaźnik P/B na poziomie 1.0 lub niższym; wskaźnik P/B jest ważny, ponieważ reprezentuje porównanie ceny akcji do aktywów firmy. Jednym z głównych ograniczeń wskaźnika P/B jest to, że działa najlepiej, gdy jest używany do oceny spółek kapitałochłonnych, ale jest mniej skuteczny, gdy stosuje się go do firm nie kapitałochłonnych.

Uwaga: Zamiast szukać bezwzględnego wskaźnika P/B niższego niż 1.0, inwestorzy mogą po prostu szukać spółek o wskaźniku P/B, który jest stosunkowo niższy niż średni wskaźnik P/B podobnych firm w swojej branży lub sektorze rynkowym.

2) Stosunek ceny do zysku (P/E) powinien wynosić mniej niż 40% najwyższego wskaźnika P/E w ciągu ostatnich pięciu lat.

3) Szukaj ceny akcji, która wynosi mniej niż 67% (dwie trzecie) wartości księgowej na akcję ORAZ mniej niż 67% wartości aktywów bieżących netto firmy (NCAV).

Uwaga: Kryterium ceny akcji do NCAV jest czasami wykorzystywane jako samodzielne narzędzie do identyfikacji niedowartościowanych akcji. Graham uznał wartość NCAV firmy za jedną z najdokładniejszych reprezentacji prawdziwej wartości firmy.

4) Całkowita wartość księgowa firmy powinna być większa niż jej całkowite zadłużenie.

Uwaga: Pokrewnym, a może alternatywnym, miernikiem finansowym w tym zakresie jest badanie podstawowego wskaźnika zadłużenia – bieżącego wskaźnika – który powinien być przynajmniej wyższy niż 1.0 i, miejmy nadzieję, wyższy niż 2.0.

5) Całkowite zadłużenie firmy nie powinno przekraczać dwukrotności wartości NCAV, a całkowite zobowiązania bieżące i zadłużenie długoterminowe nie powinny być większe niż całkowity kapitał własny firmy.

Inwestorzy mogą eksperymentować z różnymi kryteriami Grahama i samodzielnie określić, które z mierników wyceny lub wytycznych uważają za niezbędne i wiarygodne. Niektórzy inwestorzy nadal stosują jedynie badanie wskaźnika P/B akcji w celu ustalenia, czy akcje są niedowartościowane. Inni w dużym stopniu, jeśli nie wyłącznie, polegają na porównaniu aktualnej ceny akcji z NCAV spółki. Ostrożniejsi, konserwatywni inwestorzy mogą kupować tylko te akcje, które przejdą wszystkie sugerowane przez Grahama testy przesiewowe.

Alternatywne metody określania wartości

Inwestorzy wartości nadal zwracają uwagę na Grahama i jego wskaźniki dotyczące inwestowania w wartość.

Jednak rozwój nowych sposobów obliczania i oceny wartości oznacza, że ​​pojawiły się również alternatywne metody identyfikacji zaniżonych zapasów.

Jednym z coraz bardziej popularnych mierników wartości jest formuła zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF).

Wycena DCF i odwrócona DCF

Wielu księgowych i innych specjalistów finansowych stało się zagorzałymi fanami analizy DCF. DCF jest jednym z niewielu wskaźników finansowych, które uwzględniają wartość pieniądza w czasie – przekonanie, że pieniądze dostępne teraz są bardziej wartościowe niż ta sama ilość pieniędzy dostępna w pewnym momencie w przyszłości, ponieważ wszelkie dostępne pieniądze można zainwestować i w ten sposób wykorzystywane do generowania większej ilości pieniędzy.

Analiza DCF wykorzystuje prognozy przyszłych wolnych przepływów pieniężnych (FCF) i stopy dyskontowe, które są obliczane przy użyciu średniego ważonego kosztu kapitału (WACC) w celu oszacowania bieżącej wartości firmy, przy czym podstawową ideą jest to, że jej wartość wewnętrzna jest w dużej mierze zależna od zdolność firmy do generowania przepływów pieniężnych.

Jeżeli analiza DCF spółki wykaże, że wartość na akcję jest wyższa niż aktualna cena akcji, akcje uznaje się za niedowartościowane.

Analiza DCF jest szczególnie odpowiednia do oceny spółek, które mają stabilne, stosunkowo przewidywalne przepływy pieniężne, ponieważ główną słabością analizy DCF jest uzależnienie jej od dokładnych szacunków przyszłych przepływów pieniężnych.

Niektórzy analitycy wolą stosować odwróconą analizę DCF, aby przezwyciężyć niepewność przyszłych prognoz przepływów pieniężnych. Analiza odwrotna DCF rozpoczyna się od znanej wielkości – aktualnej ceny akcji – a następnie oblicza przepływy pieniężne, które byłyby wymagane do wygenerowania bieżącej wyceny. Po ustaleniu wymaganych przepływów pieniężnych ocena akcji spółki jako niedoszacowanych lub przewartościowanych jest tak prosta, jak dokonanie osądu, na ile racjonalne (lub nieuzasadnione) jest oczekiwanie, że spółka będzie w stanie wygenerować wymaganą ilość przepływów pieniężnych niezbędnych do podtrzymać lub podwyższyć aktualną cenę akcji.

Niedowartościowane akcje są identyfikowane, gdy analityk stwierdza, że ​​firma może z łatwością wygenerować i utrzymać więcej niż wystarczający przepływ gotówki, aby uzasadnić aktualną cenę akcji.

Model absolutnego P/E Katsenelsona +

Model Katsenelsona, opracowany przez Vitally'ego Katsenelsona, jest kolejnym alternatywnym narzędziem do analizy inwestowania w wartość, które jest uważane za szczególnie idealne do oceny spółek, które mają silnie pozytywne, ugruntowane wyniki finansowe. Model Katsenelsona koncentruje się na zapewnieniu inwestorom bardziej wiarygodnego wskaźnika P/E, znanego jako „absolutne P/E”.

Model koryguje tradycyjny wskaźnik P/E zgodnie z kilkoma zmiennymi, takimi jak wzrost zysków, stopa dywidendy i przewidywalność zysków.

Punkty wzrostu zarobków określa się, zaczynając od wartości P/E bez wzrostu równej 8, a następnie dodając 65 punktu za każde 100 punktów bazowych przewidywanego wzrostu stopy wzrostu, aż do osiągnięcia 16%. Powyżej 16%, za każde 5 punktów bazowych przewidywanego wzrostu dodawane jest 100 punktu.

Wytworzony bezwzględny numer P/E jest następnie porównywany z tradycyjnym numerem P/E. Jeśli bezwzględny wskaźnik P/E jest wyższy niż standardowy wskaźnik P/E, oznacza to, że akcje są niedowartościowane. Oczywiście im większa rozbieżność między absolutnym P/E a standardowym P/E, tym lepsza okazja dla akcji. Na przykład, jeśli bezwzględny wskaźnik P/E akcji wynosi 20, podczas gdy standardowy wskaźnik P/E wynosi tylko 11, wówczas rzeczywista wartość wewnętrzna akcji jest prawdopodobnie znacznie wyższa niż aktualna cena akcji, ponieważ bezwzględna liczba P/E wskazuje, że inwestorzy są prawdopodobnie skłonni zapłacić dużo więcej za bieżące zyski spółki.

Numer Bena Grahama

Nie musisz koniecznie odwracać wzroku od Bena Grahama, aby znaleźć alternatywną metrykę inwestowania w wartość. Sam Graham stworzył alternatywną formułę oceny wartości, którą inwestorzy mogą wybrać – liczbę Ben Grahama.

Na przykład liczba Ben Graham dla akcji z EPS 1.50 USD i wartością księgową 10 USD na akcję daje 18.37 USD.

Graham generalnie uważał, że wskaźnik P/E firmy nie powinien być wyższy niż 15, a wskaźnik cena/książka (P/B) nie powinien przekraczać 1.5. Stąd pochodzi 22.5 we wzorze (15 x 1.5 = 22.5). Jednak przy obecnie powszechnych poziomach wyceny maksymalny dopuszczalny wskaźnik P/E może zostać przesunięty do około 25.

Po obliczeniu liczby Ben Graham dla akcji – która ma odzwierciedlać rzeczywistą wartość wewnętrzną firmy na akcję – porównujesz ją z aktualną ceną akcji.
Jeśli aktualna cena akcji jest niższa niż liczba Ben Graham, oznacza to, że akcje są niedowartościowane i można je uznać za kupno.

Jeśli aktualna cena akcji jest wyższa niż liczba Ben Graham, wtedy akcje wydają się przewartościowane i nie są obiecującym kandydatem do kupna.

Źródła:
www.wikipedia.org / www.corporatefinanceinstitute.com / www.businessdictionary.com / www.readyratios.com / www.moneycrashers.com